HACI BABAMIZ

          DiNLE iMANIM



dervişlik özüne hâkim olmaktır,

esir-i nefs olan derviş değildir.

aşkı rehber edip hakkı bulmaktır,

keşkül, teber, âsa, tığ, şiş değildir.

 

ibadet nâmına kalkıp oturma,

bağırma, tepinme, göğsüne vurma,

"yâ hû!" "yâ hak!" diye köpürüp durma,

zikr-i hak hazım için geviş değildir.

 

sırr-ı hakîkatı gönülden öğren,

gönüldür aşk ile dîdârı gören,

ârif-i âgâha o zevki veren,

beng-ü bâde, afyon, haşiş değildir.

 

dünya cennete girenler varsa,

vech-i hakk'ı ayân görenler varsa,

"enel hak" sırrına erenler varsa,

sarhoşluk yüzünden ermiş değildir.

 

boz yılanı tuttu, çivi yuttu derler,

pirimiz duvarı yürüttü derler,

kerâmet olsa da böyle hünerler,

insanlığa yarar iş değildir.

 

kerâmet umma hiç necef taşından,

ayrılma insandan, öz kardaşından,

hakk'ı göremezsin bağlar başından,

gerçek er sultandır, keşiş değildir.

 

mâmûrede doğar, mânevî insan,

terbiyeyle büyür, kudret-i, imân,

senin aradığın nimet-i irfân,

yaban yerde biter yemiş değildir.

 

ham ervah her yerde var yığın yığın,

nedir onlar ile verip aldığın?

uzlete mâil ol, gönlüne sığın,

cihân gönül kadar geniş değildir!

 

rıza'dan himmet al, berzahta kalma,

serden geçmedinse ummâna dalma,

dervişlik sözünü ağzına alma,

demir leblebidir, kişniş değildir.